„Ant Man”, to kolejny po „Strażnikach Galaktyki”, film Science Fiction na który dałam się namówić… a nie jest to łatwe. Tym razem „namówił” mnie sam Michael Douglas 😉

Kiedy słyszę, że film jest z gatunku SF w odruchu bezwarunkowym „najeżam się” i szukam drogi ucieczki 😉 Ponieważ jednak ostatnio obejrzany film tego gatunku – „Strażnicy galaktyki” – zaskoczył mnie pozytywnie ( o czym pisałam TUTAJ ), postanowiłam rzucić okiem na obsadę. Kiedy zobaczyłam na niej nazwisko Michaela Douglasa, przyjrzałam się dokładniej ulotce i wiedziałam, że chcę to zobaczyć 🙂 W swojej ignorancji do tego gatunku, nie wiedziałam, że „Ant – Man”, podobnie jak „Strażnicy galaktyki” wyprodukowany został również przez Marvel Comics i że jest częścią serii o komiksowych super bohaterach. Odkrycie tego istotnego faktu, stało się kropką nad „i” i ostateczną zachętą do obejrzenia tego filmu.

Podobnie jak poprzednio, film okazał się świetną rozrywką i w podobny ( dla mnie mistrzowski ) sposób wyważono w nim emocje. Już przy „Strażnikach galaktyki” odkryłam, że właśnie to wyważenie jest sposobem na to, aby kogoś tak sceptycznie nastawionego do gatunku jak ja, rozbawić bez poczucia nudy i żenady szalejącą na ekranie fikcją. Kiedy robiło się zbyt poważnie, pompatycznie lub za bardzo „fiction”, w odpowiednim momencie i w odpowiedni sposób rozładowywano sytuację żartem, gagiem czy efektem specjalnym. Ten sam sprawdzony klucz, który na mnie ( sceptyka ) działa 🙂

Nie powiem o czym jest film, bo kiedy mnie próbowano opowiedzieć, to nie brzmiało to zachęcająco 🙂 Powiem tylko, że znajdziemy w nim wiele emocji. Oprócz fikcji, humoru i odwiecznej walki dobra ze złem, są też uczucia międzyludzkie. Tym razem jednak mniej męsko-damskich a więcej rodzicielskich. To wszystko pokazane w sposób, pozostawiający pozytywną energię i najprawdziwszy, szczery uśmiech 😀

Dla mnie to jak najbardziej dobre, lekkie kino letnie… i nie tylko letnie 🙂