Kiedy niedzielny poranek, tydzień temu obudził mnie deszczem, miałam ochotę nie ruszać się z łóżka… a już na pewno nie z domu. Niestety nie mogłam sobie pozwolić na ten luksus, ponieważ miałam zaplanowanych na ten dzień kilka niecierpiących zwłoki spraw. Pomyślałam

OK – w takim razie trzeba ten dzień jakoś umilić. 🙂

Tylko jak, kiedy za oknem szaro, mokro i wietrznie… ?

Pijąc poranną kawę, przypomniał mi się pewien deszczowy dzień w Paryżu TUTAJ . Mieliśmy zaledwie cztery dni na zwiedzanie tego pięknego miasta i jeden z tych dni okazał się totalnie deszczowy. Moja złość sięgała zenitu i „warczałam” na każdego, kto był w pobliżu. Analizując sytuację resztkami logicznego myślenia, nie ulegało wątpliwości, że nie mam niestety wpływu na pogodę, ale… mam wpływ na to, co z tym „fantem” zrobię. Czy będę „warczeć” i przesiedzę ten dzień w hotelu, czy… będę „warczeć” i coś jednak zwiedzę 🙂 Wybrałam wersję drugą, a na znak protestu ubrałam nawet białe spodnie. Powarkiwałam jeszcze tego dnia wielokrotnie, ale również wielokrotnie byłam ubawiona po pachy. Deszczowa „głupawka” przeplatała się z bezsilnością. Uciekając przed deszczem chroniliśmy się w muzeach, kościołach i restauracjach.  Dzięki temu zwiedziłam wiele pięknych miejsc i poznałam Paryż od kuchni TUTAJ.  Po południu pogoda zdecydowanie się poprawiła i to wtedy powstały zdjęcia na moście Aleksandra, które spodobały  się nawet redaktorom Vanity Fair TUTAJ. Paradoksalnie, cały ten dzień, okazał się jednym z najmilszych dni spędzonych w Paryżu 🙂

Już samo wspomnienie tego dnia, nastroiło mnie pozytywnie i już wiedziałam, że to właśnie Paryż będzie moją inspiracją na tę deszczową niedzielę. A kiedy jeszcze przypomniałam sobie o gazetowej parasolce przywiezionej z Paryża, nie było już odwrotu 🙂 Beżowy trencz, kalosze, pikowana torebka i bluzka w pepitkę – to paryski szyk w najczystszym, deszczowym wydaniu. I tak jak wtedy, dzięki deszczowej pogodzie zobaczyłam i poznałam więcej niż planowałam, tak i tym razem dzięki deszczowej pogodzie coś zyskałam. Parkowa altanka, która jest oblegana o każdej porze roku przez zakochane pary, dzieci, zespoły muzyczne etc – dzięki deszczowej aurze, wreszcie była pusta. Drewniana, koronkowa z mozaikową posadzką, kojarzy mi się z paryskimi karuzelami, fontannami i po prostu z Paryżem.

W ten sposób, szary, deszczowy dzień – dzięki wspomnieniom – stał się całkiem miłym dniem.

Każdy z nas ma takie wspomnienia – dobrze sobie o nich przypomnieć właśnie w takich momentach 🙂

 trench+spodnie-MANGO | bluzka-H&M | torebka-WOREHOSE | kalosze-NONAME | parasolka-PARIS