To miało być zwykłe przejście przez las. z punktu A do punktu B.

Ale jak można przejść obojętnie, kiedy wokół tak pięknie 🙂

Ja chyba już nie potrafię… i nawet nie chcę 🙂

Coraz częściej łapię się na tym, że patrzę na świat przez pryzmat aparatu – jak na obraz. Od razu chcę ten obraz zapisać… być jego częścią… zatrzymać w kadrze. Wszędzie chcę wejść, wszystkiego dotknąć i czasami muszę być powstrzymywana przed wejściem na drzewo lub podejściem zbyt blisko przepaści.

Mam nadzieję, że ta ciekawość nigdy mnie nie opuści,

bo życie z nią jest po prostu fajniejsze 🙂

sukienka-ZARA | torebka-H&M | okulary-ASOS | dżinsowe espadryle-NO NAME